BİR KELİME İLE…

Hayatınızı bir kelime ile özetleyin desem,
Veya
Evladının, annenin, babanın, arkadaşının, dostunun, hayatındaki herhangi bir kişinin sana hissettirdiği duyguyu bir kelime ile ifade et desem.
Zor bir soru mu oldu?
Mutluluğu, acıyı, kırgınlığı, üzüntüyü, sevgiyi, bütün duyguları bir anda hissettiniz mi?
Yoksa şaşkınlık ve “ben bu soruyu hangi kelimeye sığdıracağım?” düşüncesine mi kapıldınız?
Bu kelimenin altındaki his sizlere neler yaşattı?
Hayatınızı şöyle bir düşünün…
Ailenizdeki bireyler tek tek aklınıza gelsin; eşiniz, çocuklarınız, anneniz, babanız… Siz onları tek kelimeye sığdırabilir misiniz?
Arkadaşlarınız, belki de otobüsdeki şoför, okuldaki öğretmen, iş arkadaşınız…
Size yakın olmayan insanlar için hissettiğiniz duyguyu bir kelimeye sığdırmak daha kolay olabilir; lakin size yakın olan insanlar için bir kelimeyi bulmak kolay olmayabilir. Ne söylersek söyleyelim, yarım kalacağını düşünürüz.
Bu yakınlarda bana böyle bir soru arkadaşlarımdan geldi:
VOLTRAN
Bu beşli grup, ikizimin üniversite arkadaşlarından oluşuyor. Tabii bir de ben.
Onlarla birçok duyguyu beraber yaşadık. Evlilikler, çocuklar, gurbet, hastalık, ölüm yani hayatı gittikçe koparılmaz bağlarla bağladık. Birbirimize iyi geldik. Beş farklı karakter olmamıza rağmen birbirimize ışık olduk.
Yanlışı, doğruyu birbirimize hiç çekinmeden söyledik.
Her an yan yana olmasak da, bir telefon mesafesinde olduğumuzu hep bildik. Şimdi ben onları bir kelimeye nasıl sığdırayım?
Nurdan, benim eksiklerimi tamamlayıp arkamda dimdik dururken, sadece İKİZİM demem az olmaz mı?
Peki Hatice’ye ÖĞRETMEN desem, bütün pozitifliğini, hastalıklara karşı dik duruşunu, bizler için yaptığı programları, edebi konuşmalarını bir kelimeye sığdırmış olabilir miyim?
Uzakta olmasına rağmen “hadi” dediğimizde koşup gelen, iyi bir dinleyici ve güçlü, vakur duruşuyla hayata meydan okuyan Özlem’e PSİKOLOG demem az değil mi?
Zor anlarımda yanımda olan Türkan, sabrı ve sessizliği ile hayatı sevgiyle kucaklamasına, düzenli olup sporcu olmasına sadece SEVGİ desem, az olmaz mı?
Sizler bu yazıyı okurken kimler aklınızdan geçti?
Hadi ilk aklınıza gelen kişiye bir mesajla ifade edin. İfade ederken yalnızca duygunuzu unutmayın; bir kelime olacak.
Bazen kalabalıklar içinde yalnız olduğunuzu düşünürsünüz. Aslında o duygu anlıktır.
O anlık duygudan kopmak için arayın arkadaşınızı, arayın evladınızı, evlatlarınızı.
Bazılarınız bahane üretip “anlamıyorlar beni” diye düşünüyorsanız, el açıp dua edin.
Rabbim dostlarımıza, sevdiklerimize, ailemize sağlık versin. Halden anlayan, kalbinize iyi gelen insanlara rast gelesiniz. Vesselam…

Aydan Kurt